اسطوره دده قورقود:
دده قورقود نام یکی از قدیمی‌ترین داستانهای اسطوره‌ای ترکهای قزاقستان است. که در حدود قرن شانزده میلادی به صورت مکتوب در آمده‌است. این مجموعه از ۱۲ داستان به نثر و نظم تشکیل شده و مجموعه‌ای است. که زندگی، ارزشهای اجتماعی و باورهای ایل‌های ترک اوغوز را نشان می‌دهد. قدمت داستانها مربوط به قرنهای چهاردهم و پانزدهم میلادی می‌باشد.
شخصیت دده‌قورقود که کتاب به نام او نامیده شده را یک پیر غیبگو، طالعشناس، و اوزان (قابل مقایسه با کولیها یا لولیهای امروزین) و روحانی غز دانسته‌اند. واژه دده به معنی «بابابزرگ» است. اینکه آیا دده قورقود شخصیتی راستین بوده یا داستانی، قابل اثبات یا رد نیست. گوری وجود دارد که به باور مردم، محل خاکسپاری دده‌قورقود افسانه‌ای است. در باور ایشان دده‌قورقود در سن ۳۰۰ سالگی درگذشت. این گور در نزدیکی شهری که به نام او قورقود نامیده شده قرار دارد. این شهر در مسیر راه آهن کازالینسک به قیزیل‌اوردا در قزاقستان و در ۱۵۰ مایلی خاور دریاچه آرال قرار دارد. در کتاب منجم باشی، مورخ معروف عثمانی نیز از شخصی به نام قورقود آتا که در قدیم‌الایام در میان ترکمانان می‌زیسته نام برده شده است. نیز قورقود آتا در کتاب شجره التراکمه ابوالغازی بهادر خان، وزیر یکی از شاهان افسانه‌ای اوغوزان است که مکرر از او نام برده شده است
مجسمه ای از این اسطوره ادبی در شهر نخجوان رو بروی هتل ۵ ستاره تبریز قرار گرفته است.
بلندی این مجسمه ۳،۵ متر می باشد. و به صورتی که دده قور قورت چهار زانو نشسته و نیزه ای در دستش متفکرانه نگاه می کند.
این یاد بود در سال ۱۹۹۹ به یاد داستان افسانه ای دده قورقود ساخته شده است.